Tsacianiegas



Estas femas, mucheres, que tan bien canten, son tsacianiegas.
Préstame muitu el sou xeitu.
Las lletras de las súas canciones populares, son una fonti de sensaciones moldeadas en palabras.
Al escuitalas, estou sentindo dalgu que va más atsá...
Una continuidá del tou-porrou-tou que nun cunució de fronteiras.
Un mesmo sentire, un carbatsu fendiu que se vuelve unire.
Armonia ya guapura, pa curare.

Deixo aqui la lletra del sou cantar:

Tsuceru de la mañana
Tsuceritu de la tarde
Atsuma abondu el camín
por unde vaiga el miu mante.

Pur que toy contenta cantu
Cantu ya  tocu el pandeiru
pa que baitseis sin parare
ya que pongais muito xeitu.

Paxarinu vulandeiru
que nel picu tsevas filu
deixamelu pa cusere
el miu corazón feriu.



Estas mulheres que tam bem cantam, som tsacianiegas.
Gosto muito do seu jeito.
As letras das suas cançons populares, som umha fonte de sensaçons moldadas em palabras.
Ao escoitá-las, estou sentindo algo que vai mais alô...
Umha continuidade do tou-porrou-tou que nom soubo de fronteiras.
Um mesmo sentir, um carvalho fendido que se volve unir.
Harmonia e beleza, para curar.

Deixo aqui a letra do seu cantar:
(Em ortografia galega)

Chuzero de la manhana
Chuzerito de la tarde
achuma avondu el camim
por onde vaiga el mio mante

Por que toi contenta canto
Canto ia  toco el pandeiro
pa que baicheis sem parare
ia que pongais muito jeito

Paxarino volandeiro
que nel pico chevas filo
deixa-me-lo pa cosere
el mio coraçom ferio.

Traduzido:

Luzeiro da manhã
Luzeirinho da tarde
Aluma avondo o caminho
por onde vá o meu amante

Por que estou contente canto
Canto e toco o pandeiro
Pra que bailedes sem parar
E que ponhades muito jeito

Paxarinho voandeiro
que no bico levas fio
Deixa-mo para coser
o meu coraçom ferido.

Nenhum comentário: