"Aih Ghesús, e parecem oranghotanghos".
Quedo pensando.
E dá que pensar.
Como pode existir a palavra orangotango na fala galega?
O velho do bosque, em língua malaia: orangotango.
A maior parte conhecemos o primata pola tele, e nos documentários falam-nos em espanhol do "orangután", e no inglês tamém "orangutan".
Entom?
Mas a de Fandinho, repete:
"Parecem oranghotanghos".
Pongo pygmaeus.
http://br.youtube.com/watch?v=is1Qmklv6Wo
5 comentários:
Existe a palabra orangotango no galego desde hai moito tempo, mesmo na literatura de tradición oral:
Unha nai tiña dez fillas,
todas domesmo nome,
e vén o orangotango
non quédano máis ca nove.
E das nove que quedano
deno en comer biscoito,
e vén o orangotango
non quédano máis ca oito.
E das oito que quedano
deno en tomar campeche,
e vén o orangotango,
non quédano máis ca sete.
E das sete que quedano
deno n'ir cantar os reis
e vén o orangotango,
non quédano máis ca seis.
E das seis que quedano
deno nír tomar viño tinto,
e vén o orangotango,
non quédano máis ca cinco.
E das cinco que quedano
fono dar tombos de gato,
e vén o orangotango,
non quédano máis ca catro.
E das catro que quedano
deno n'ir a Santo André,
e vén o orangotango,
non quedano máis ca tres.
etc.
Desculpe: non é quédano, é quedano.
Agradecido.
Que bonita cantarela!
A cantarela completa está recollida e publicada nun libro que non hai moito (2010?) tirou do prelo Xerais, sobre a literatura de tradición oral de Carnota, recompilada por Antón Cortizas. Efectivamente, sorprendentemente, a palabra orangotango pertence ao acervo lingüístico popular galego desde hai moito tempo(sen ser un empréstito).
http://www.estraviz.org/orangotango
http://www.priberam.pt/DLPO/orangotango
Postar um comentário